Spherical origami is een serie kunstwerken, gevouwen uit een enkel vel papier. Jun Mitani maakte de serie met behulp van computercalculaties en -simulaties.
Met 'wolwaeren' ontwierp Roland Pieter Smit een serie van 7 dekens van de wol van het Texelse schaap, gemaakt door autisten en mensen met down-syndroom. Hij wil de psychologische en geestelijke mogelijkheden van de makers laten zien in het product.
De meeste aroma’s van vruchten zitten in de schil. Het zijn heerlijke smaakversterkers voor gerechten en dranken. Rianne Koens ontwierp een serie keukenproducten voor het verwerken van de schillen. Praktisch en prachtig vorm gegeven!
Ook van Rianne Koens; de Oturakast. Een ladekast als elegante vertaling van stapelstoelen. Wanneer je bezoek hebt, kunnen de losse lades gebruikt worden als krukjes om op te zitten! (beelden via Rianne's site)
Rachel Griffin ontwierp de collectie Trade union. Gemaakt van een industrieel product (bioplastic Solanyl) op een ambachtelijke manier. Mooie combinatie!
Hanna Dis Whitehead onderzocht welk effect een handvat heeft op de functie en vorm van een product.
In het tijdperk van digitale fotografie gaat Monique Habraken terug naar de basis van het fotograferen. Ze schilderde op doek en meubels met lichtgevoelige emulsie. Licht komt door een gat in het raam en belicht deze items waardoor bovenstaand beeld ontstaat.
Aoife Wullur ontwikkelde een nieuwe manier om electriciteit in textiel te verwerken: Er ontstaat een geleidende stof waar je met behulp van magneten met LED verlichting zelf een patroon op kunt maken.
Een nieuwe variant op 3D printen (ook erg veel gezien tijdens DDW11) ontwikkeld door Elise van Mourik: 3D breien. Materiaal en vorm komen kant en klaar uit de machine!
Borduurtafel van Anne Vader: het idee is dat door te borduren inspiratie en ontspanning ontstaat. De tafel wordt mooier en persoonlijker met elke steek.
Table Creatures van Nyke van Bijnen, een collectie organische glasvazen geinspireerd op onderwater wezens.
Vergeten herinnering is een film over dementie door Jetske Visser. Als metafoor voor de ziekte liet ze dagelijkse voorwerpen een transformatie ondergaan en maakte ze beelden van dementerenden. De film laat zien dat dingen niet altijd zijn zoals je ze verwacht. Indrukwekkend!
Massoud Hassani won de publieksprijs met zijn Mine Kafon. Tijdens zijn jeugd in Afghanistan maakte Massoud Hassani vaak kleine miniaturen die hij door de wind liet voortblazen.
Dit ontwerp is een levensgrote variant dat ingezet kan worden om mijnevelden onschadelijk te maken!(beelden via design academy)
Op de site van de Design Academy is nog veel meer te lezen en te zien over de graduation 2011.
Zelf geen tijd gehad om te gaan als bezoeker. (er vandaag wel een workshop gegeven in de Ontdekfabriek). Helemaal blij dus weer met je uitgebreide verslag.
BeantwoordenVerwijderenenne: doe mij zo'n borduurtafel!
De Oturakast was echt prachtig. Ik vond het zo slim verzonnen. Mooi blog heb je trouwens!
BeantwoordenVerwijderen