Afgelopen zondag heb ik een middag rondgelopen in het mistroostige stadje Wuppertal. Hier is in 1901 een zweefbaan gebouwd (erg futuristisch voor die tijd), een soort hangende tram die rijdt over(of eigenlijk onder) een metalen constructie, grotendeels boven de rivier. Opdracht van deze workshop van ibeeld was een documentaire serie te maken van deze zweefbaan.
Bij documentaire fotografie probeer je als het ware een verhaal te vertellen. Het is niet zomaar een registratie, je geeft jouw visie op het onderwerp weer.
Het viel mij op dat voor de bewoners van Wuppertal de zweefbaan een heel normaal element is in het stedelijk landschap. De zweefbaan is bizar vreemd is als je hem voor het eerst ziet, maar je went er heel snel aan en uiteindelijk is het gewoon een praktisch vervoersmiddel waar gemiddeld 70.000 wuppertalers per dag gebruik van maken.
Het contrast tussen het alledaagse en het vervreemdende heb ik in mijn serie willen weergeven:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.